توپوگرافی برزیل نیز متنوع است و شامل تپهها، کوهها، دشتها، ارتفاعات و بوتهزارها میشود. بیشتر زمین بین 200 متر (660 فوت) و 800 متر (2600 فوت) در ارتفاع قرار دارد.[175] منطقه مرتفع اصلی بیشتر نیمه جنوبی کشور را اشغال می کند.[175] بخشهای شمال غربی فلات شامل زمینهای وسیع و غلتان است که توسط تپههای گرد و کم ارتفاع شکسته شده است.[175]
برای یکبار هم شده این ویلا های رامسر را اجاره کنید تا در ذهنتان ماندگار شوند
بخش جنوب شرقی ناهموارتر است، با توده پیچیده ای از یال ها و رشته کوه هایی که ارتفاع آنها تا 1200 متر (3900 فوت) می رسد.[175] این رشتهها شامل کوههای Mantiqueira و Espinhaço و Serra do Mar است.[175] در شمال، ارتفاعات گویان یک شکاف زهکشی بزرگ را تشکیل می دهد و رودخانه هایی را که به سمت جنوب به حوضه آمازون می ریزند از رودخانه هایی که به سیستم رودخانه اورینوکو در ونزوئلا در شمال می ریزند جدا می کند. بلندترین نقطه در برزیل پیکو دا نبلینا با ارتفاع 2994 متر (9823 فوت) و پایین ترین آن اقیانوس اطلس است.[14]
برزیل سیستم متراکم و پیچیدهای از رودخانهها دارد که یکی از وسیعترین رودخانههای جهان، با هشت حوضه اصلی زهکشی است که همگی به اقیانوس اطلس میریزند.[176] رودخانه های اصلی عبارتند از: آمازون (دومین رودخانه طولانی جهان و بزرگترین رودخانه از نظر حجم آب)، پارانا و شاخه اصلی آن Iguaçu (شامل آبشار Iguazu)، سیاهپوست، سائو فرانسیسکو، Xingu، Madeira و Tapajós. رودخانه ها
آب و هوای برزیل شامل طیف گسترده ای از شرایط آب و هوایی در سراسر یک منطقه بزرگ و توپوگرافی متنوع است، اما بیشتر این کشور گرمسیری است.[14] بر اساس سیستم کوپن، برزیل میزبان شش زیرگروه اصلی آب و هوایی است: بیابانی، استوایی، گرمسیری، نیمه خشک، اقیانوسی و نیمه گرمسیری. شرایط اقلیمی مختلف محیطهایی از جنگلهای بارانی استوایی در شمال و بیابانهای نیمهخشک در شمال شرقی، تا جنگلهای مخروطی معتدل در جنوب و ساوانهای استوایی در مرکز برزیل را ایجاد میکند.[177] بسیاری از مناطق دارای ریزاقلیم کاملاً متفاوتی هستند.[178][179]
آب و هوای استوایی بخش زیادی از شمال برزیل را مشخص می کند. فصل خشک واقعی وجود ندارد، اما در دوره ای از سال که بیشتر باران می بارد، تغییراتی وجود دارد.[177] میانگین دما 25 درجه سانتیگراد (77 درجه فارنهایت)، [179] با تغییرات دمایی قابل توجهی بین شب و روز نسبت به فصول مختلف است.[178]
بارندگی در برزیل مرکزی بیشتر فصلی است و مشخصه آب و هوای ساوانا است.[178] این منطقه به اندازه حوضه آمازون گسترده است، اما آب و هوای بسیار متفاوتی دارد زیرا در جنوب در ارتفاعات بالاتر قرار دارد.[177] در شمال شرقی داخلی، بارندگی فصلی حتی شدیدتر است.[18
منطقه اقلیمی نیمه خشک معمولاً کمتر از 800 میلی متر (31.5 اینچ) باران دریافت می کند، [180] که بیشتر آن معمولاً در یک دوره سه تا پنج ماهه از سال می بارد [181] و گاهی کمتر از این، دوره های طولانی خشکسالی را ایجاد می کند. [178] 1877-1878 Grande Seca در برزیل (خشکسالی بزرگ)، بدترین در تاریخ برزیل، [182] باعث تقریباً نیم میلیون مرگ شد.[183] خشکسالی ویرانگر مشابهی در سال 1915 رخ داد.[184]
در جنوب باهیا، در نزدیکی سواحل، و در جنوب بیشتر ایالت سائوپائولو، توزیع بارندگی تغییر میکند و باران در طول سال میبارد.[177] جنوب از شرایط نیمه گرمسیری برخوردار است، با زمستانهای خنک و میانگین دمای سالانه از 18 درجه سانتیگراد (64.4 درجه فارنهایت) تجاوز نمیکند؛ [179] یخبندان زمستانی و بارش برف در مرتفعترین مناطق نادر نیستند.
در سال 2020، دولت برزیل متعهد شد که انتشار گازهای گلخانه ای سالانه خود را تا سال 2030 تا 43 درصد کاهش دهد. همچنین به عنوان یک هدف شاخص برای رسیدن به بی طرفی کربن تا سال 2060 در صورتی که این کشور 10 میلیارد دلار در سال دریافت کند، تعیین کرد.